Heerlijke ballen bij ROHDA Raalte

Luctor D1 wacht na 6 wedstrijden nog steeds op de eerste overwinning in de Derde Divisie G. Ook vandaag moest het de punten laten aan ROHDA Raalte, maar had het er minstens 1 en misschien wel 3 verdiend. Op basis van de eerste helft zag het daar lange tijd niet naar uit. Al in de eerste minuut kwam Luctor door zeer knullig verdedigen op achterstand. Ondanks een prima fase halverwege de eerste helft maakte ROHDA 2-0 waarna Luctor met moeite deze stand tot de rust wist vast te houden. In de tweede helft schudde Luctor alle schroom van zich af en waren de rollen omgedraaid. De bezoekers drukten ROHDA zwaar in het defensief. Een handvol kansen (na prachtige aanvallen) gingen verloren maar 6 minuten voor tijd scoorde Rogelio de verdiende aansluitingstreffer. In een spannende slotfase was Luctor nog dicht bij de gelijkmaker maar ROHDA hield met hangen en wurgen stand. De nederlaag was zuur voor coach Robbie en zijn jongens, maar het vertoonde spel in de tweede helft spoelde de nare smaak gauw weg. 

Luctor D1 had zo goed getraind deze week dat Coach Robbie er een goed gevoel aan had over gehouden. "We gaan ROHDA misschien wel verrassen vandaag" vertrouwde hij uw verslaggever toe. Deze laatste was zelf veel minder optimistisch. "Trainen is geen voetballen" dacht hij. Er zou heel wat moeten veranderen om de zeperd van een week geleden tegen LONGA te doen vergeten. Toen heerste er een grafstemming na een volstrekt onnodige nederlaag. Het meegereisde uitvak had het verlies goed verwerkt want in de ROHDA-kantine was de stemming opperbest.

Dit had alles te maken met de overheerlijk geurende ballen gehakt die er in de keuken werden bereid. Vorige week zondag hadden ze er nog 110 stuks van verkocht, zo vertelde een trotse keukenbediende. De papa's van Tom en Dylan wisten genoeg, het was dan wel nog ochtend, maar een goeie dampende bal gehakt is nooit te versmaden. "Doe er maar twee!". Daarna ging het als een lopend vuurtje. Ook de papa's van Sem, Koen, Rogelio en Casey gingen allemaal voor de bijl. Ze konden gewoonweg geen nee zeggen tegen de betoverend lekkere ballen van ROHDA.

De papa's van Tom en Dylan bijten het spits af

De papa van Sem volgt al snel

Ook de papa van Rogelio kan geen weerstand bieden tegen de heerlijk dampende verleiding

De papa van Koen scoort nummer 5

En de papa van Casey maakt het halve dozijn vol

Het was nog afwachten wat voor ballen Luctor aan het uitvak ging voorschotelen, maar die van ROHDA waren de reis meer dan waard geweest. Met een verzadigd gevoel gingen ze er eens lekker voor zitten op de prachtige rood-gele tribune van het hoofdveld.

Teun dekt zijn "mannetje"

Tijdens de warming-up viel op dat ROHDA over een enorme speler beschikte in de persoon van een  blonde reuzin van 1.90 meter. U leest het goed, het was een meisje. Je zou het ook meteen geloven als
ze in ROHDA Dames-1 zou spelen. Van de basketbalclub welteverstaan, want de rijzige dame torende boven alles en iedereen uit. Voetballen kon ze trouwens ook als een grote vent. De overeenkomsten met de wedstrijd tegen DZC waren frappant. Toen speelde er een reus van een Afrikaan en nu dus een Hollandse reuzin. Daar hield de vergelijking niet op. Want net als in Doetinchem - toen de grote Afrikaanse sterspeler van DZC al na 30 seconden had gescoord - moest Tom in Raalte binnen 1 minuut de bal al uit het net vissen na een doelpunt van de Reuzin van Raalte. Luctor leek nog niet door te hebben dat er was afgetrapt want zij was geen stroobreed in de weg gelegd op weg naar het Luctordoel. Wat is dat toch met Luctor en de eerste minuut. Ze weten toch wel dat die goals ook meetellen?

Hoe dan ook, het was 1-0 voor de thuisploeg. Luctor had even tijd nodig om de klap te boven te komen, want ROHDA deelde de lakens uit in de openingsfase. Halverwege de eerste helft kwam daar veranderering in. Luctor kreeg in de gaten dat het ROHDA moest opjagen om het zo te verleiden tot het maken van fouten. De sterke fase van de bezoekers leek een kantelmoment te worden in de wedstrijd, maar niets was minder waar. Uit een scrimmage wist ROHDA de voorsprong te verdubbelen waardoor Luctor ineens tegen een 2-0 achterstand aankeek. Dit kwam aan als een mokerslag bij Luctor dat ineens weer vergat te voetballen terwijl ROHDA nu juist weer lekker begon te draaien. Tom moest een paar keer kordaat ingrijpen om te voorkomen dat ROHDA de wedstrijd in het slot gooide. Zo bleef het 2-0 tot de pauze.

ROHDA-speler weet zich geen houding aan te nemen na handige kapbeweging van Chiel

 Robbie hield zijn jongens in de rust voor dat ze niet eens beseften hoe goed ze eigenlijk wel konden voetballen. Een aantal ongelukkig verlopen wedstrijden had hun zelfvertrouwen danig aangetast waardoor ze bij de eerste beste tegenslag hun toevlucht zoeken tot fantasieloos kick-'n'-rush-voetbal. De coach zei dat dat nergens voor nodig was. Robbie praatte als Brugman om het geloof weer terug te brengen in de teneergeslagen kopjes.

KNVB's finest had een mindere dag

Met resultaat, zo bleek na rust. Hierbij moet worden gezegd dat Luctor werd geholpen door het feit dat hun sterke spits, de eerder genoemde Reuzin van Raalte, geblesseerd was uitgevallen. De ROHDA staf wees hierbij met een opgeheven vingertje naar Luctor dat volgens hen hun sterspeelster veel te hard had aangepakt. Dit was niet terecht. De Luctorverdedigers behandelden haar als elke andere voetballer. Als een vent dus. Er werd flink getackled, maar dat mag in het voetbal. Ze liep tegen het uitzwaaiende been van Rogelio op, die een bal wegpeerde en had zich hiermee zelf geblesseerd in een stevig maar eerlijk duel.

Zo zag de scheidsrechter het ook. Dit had hij goed gezien, dat gold overigens - het moet gezegd - niet voor al zijn beslissingen. Beide teams hadden reden om zich te beklagen over het warrige optreden van de officiële KNVB-leidsman. Wat daarbij niet hielp was zijn algehele voorkomen. Ongeschoren, lang, ongekamd vet haar en een imposante bierpens. Je mag er geen oordeel over hebben, maar zijn uitstraling van een dronken zwerver in een scheidsrechterspak van het Leger des Heils, deed zijn autoriteit meer kwaad dan goed. Dat hij twee keer naliet om ROHDA een penalty te geven sprak ook niet in zijn voordeel.

Toch was het Luctor dat in de tweede helft op eigen kracht de wedstrijd een ander aanzien gaf. De woorden van Robbie hadden de juiste snaar geraakt. Vlak na rust was het al bijna raak. Robin stuurde Dylan weg met een bekeken pass wiens voorzet net te scherp was voor de inglijdende Ryan.

Het was de eerste van een reeks goede aanvallen van Luctor. Hierbij viel er genoeg te genieten voor het uitvak. Een aanval sprong het meest in het oog: Teun ging een vloeiende één-twee aan met Glenn waarna hij met een juweel van een diagonale boogbal Casey op de rechterflank de diepte instuurde. Helaas miste zijn afronding precisie en ging de kans verloren. Dit was er één van vele. Een bekend euvel bij Luctor D1 dit seizoen. Wel de kansen, niet de goals.

Hoe langer de wedstrijd duurde, hoe meer je dacht, dit wordt weer zo'n wedstrijd. De klok tikte onverbiddelijk verder en hij wilde er gewoon niet in zo leek het. Tot zes minuten voor tijd. Glenn onderschepte een nonchalante pass van een ROHDA-verdediger en bracht Rogelio in stelling. Met een verwoestende knal schoot hij Luctor terug in de wedstrijd: 2-1.

Rogelio haalt uit...

... en knalt kiezelhard binnen.

Met nog een paar minuten op de klok volgde er een dood-of-de-gladiolen-stormloop van Luctor. Het werden geen gladiolen. De keeper van ROHDA stond telkens op de goede plek waarmee hij het lot van Luctor bezegelde. eindstand 2-1. Het verlies was zuur maar de manier waarop biedt hoop voor de toekomst. In de tweede helft had Luctor gevoetbald als een ware Derde Divisionist. ROHDA, Winterswijk, Genemuiden of hoe ze ook allemaal heten: ze zijn nog niet af van Luctor D1.

Dood of de gladiolen

Eindstand 2-1: Geen gladiolen....